Σήμερα ολοκληρώθηκε το σεμινάριο που αφορούσε τις αποχρώσεις του λευκού.
Όπως πάντα, δουλέψαμε πολύ, συζητήσαμε εποικοδομητικά, γελάσαμε και επειδή "νηστικό αρκούδι δεν ζωγραφίζει" ολοκληρώσαμε το σεμινάριο... αναλόγως!!
Το ενδιαφέρον τόσο την πρώτη Κυριακή όσο και σήμερα είναι ότι από το ίδιο ακριβώς θέμα προέκυψαν έργα πολύ διαφορετικά μεταξύ τους.
Έτσι, η κριτική που γίνεται για το κάθε ένα είναι ένα διαφορετικό μικρό μάθημα.
Σας ευχαριστώ όλους για την συμμετοχή σας. Όταν έρθουν έργα στο mail μου από όσους το παρακολούθησαν εξ' αποστάσεως θα αναρτηθούν και αυτά.
Σύντομα θα ενημερωθείτε για το επόμενο....
3 σχόλια:
Πριν από κάτι αιώνες είχα γράψει έναν στίχο που αναφερόταν κάπως σ΄αυτούς "που ανοίγουν τις ομορφιές τους σε τραπέζια". Ήμουν παιδί τότε, αλλά κάθε φορά που δουλεύω υπό την καθοδήγησή σου, αισθάνομαι παιδί (ασφαλές). Ξέρεις να δίνεις χώρο, και χρώμα στο χώρο, και με τις δικιές σου πινελιές κάνεις αυτό που βλέπει ο καθείς, πιο δικό του.
Μαριέλα, δασκάλα και καφενετζού μαζί!
Φιλιά και εις άλλα, με υγεία!
Πριν από κάτι αιώνες είχα γράψει έναν στίχο που αναφερόταν κάπως σ΄αυτούς "που ανοίγουν τις ομορφιές τους σε τραπέζια". Ήμουν παιδί τότε, αλλά κάθε φορά που δουλεύω υπό την καθοδήγησή σου, αισθάνομαι παιδί (ασφαλές). Ξέρεις να δίνεις χώρο, και χρώμα στο χώρο, και με τις δικιές σου πινελιές κάνεις αυτό που βλέπει ο καθείς, πιο δικό του.
Μαριέλα, δασκάλα και καφενετζού μαζί!
Φιλιά και εις άλλα, με υγεία!
Τρία σε ένα δηλαδή;;;
χαχα!
Με συγκινείς Μαράκι....
ευχαριστώ εγώ που εμπιστεύεσαι στα χέρια μου την "μικρή Μαρία!!"
Φιλιά και βέβαια εις άλλα, πολλά!!
Δημοσίευση σχολίου